In deze verstikkende feestmaand vraagt verpleegpoëet Sander Ritman aandacht voor eenzaamheid. Tot de kerst verschijnen op zijn site Aap Blog Mies teksten en beelden van uiteenlopende makers over dit onderwerp. Natuurlijk wilde ik ook mijn kiezeltje bijdragen, en maakte van de gelegenheid gebruik nou eens eindelijk mijn verleden als telefonisch enquêteur geestelijk te verwerken. Lees onder de briljante illustratie van Gemma Pauwels het resultaat en volg met heel uw hart #bloggentegeneenzaamheid:
‘Goedenavond, u spreekt met Wilco de Wit van onderzoeksbureau NWVS. Bel ik gelegen?’
‘Nou, jongen, de soep is net op en ik word voor zover ik weet nergens verwacht. Dus brand maar los met je onderzoek.’
‘Hartelijk dank. Wel, het gaat over het onderwerp eenzaamheid. Wij proberen, als NWVS zijnde, de eenzaamheid in Nederland in kaart te brengen.’
‘Nou, jullie doen maar.’
'Ja, dat is wat we doen dus. Omdat er een hoop om te doen is, om die eenzaamheid.’
‘Ik ben niet eenzaam hoor.’
‘Oké, dat is mooi. Maar bij die vraag zijn we nog niet.’
‘Nou, dan weet je dat toch alvast. Kan je dat alvast in je onderzoek zetten.’
‘Eerst zou ik graag uw leeftijd willen weten.’
‘Ja, wil jij dat weten? Nou, raad dan maar.’
‘Euh… 63?’
‘Ha, nou daar doe ik het voor hoor.’
‘U bent dus ouder dan dat?’
‘Ja.’
‘Hoeveel ouder?’
‘Gaan we rekensommetjes maken? Ik dacht dat je het over eenzaamheid wilde hebben.’